Geçen yıl öğrencilere, "29 Ekim ile ilgili bir şiir yazıp getirin" dedim. 10 gün kadar sonra 400 öğrencimizden sadece 1 şiir geldi. Eseri okudum. Çok güzeldi... Sabahleyin bahçede toplandık. Şiiri yazan öğrenciyi kürsüye çağırdım.
Minicik, kısa boylu bir evladımızdı. Şiirini efendice okudu. O'nu ödüllendirdim.
İlerleyen aylarda her hafta odama gelip, okumak için ödünç kitap aldı. Son 1 yıldır 400 öğrencinin hiç birisi benden düzenli olarak kitap almadı. Sadece N... aldı. Bu mükemmel evladımız şu anda 10. sınıfta.
Bugün, böbrek ve kalp hastası olan kıymetli annesinin aynı zamanda COVID-19 ile boğuştuğunu haber aldım. Öğretmenler olarak kendi aramızda biraz para toplamaya karar verdik. Sürekli okuyan, sempatik, saygılı, ufak tefek evladımızın babası 10 yıldır yok. N....'nin 4 kardeşi var. 2'si İstanbul'da. Diğer 2'si okula gidiyor. Ailenin aylık geliri babadan kalan emekli maaşı ve ortalama 1500 TL.
Belki destek sunmak isteyen olur diye ailenin telefon numarasını iletmek istedim. Öğrenme arzusu ile dolu evlatlarımızdan çok az var. Onlara sahip çıkmalıyız.
Tel: 0542 371 92 xx
Son iki haneyi açık olarak belirtmedim. Gerçekten iyi niyetli olan insanlara/dostlara e-posta ile bildireceğim.
Not: Aile hakkındaki bilgileri şimdi hastanede yatan anneyi arayarak tedarik ettim.
YORUMLAR